Tuesday 25 February 2014

Οι Φακές Αλλιώς

Οι Φακές Αλλιώς




Που λέτε έφυγα και επέστρεψα. Δριμύτερη. Θα φταίει που γέμισαν τα πνευμόνια μου καθαρό οξυγόνο. Πήγα στη φύση για 3 μέρες και άφησα πίσω μου την αγαπημένη τσιμεντούπολη. Φωτοσύνθεσα μαζί με τις πρώτες ανθισμένες αμυγδαλιές, έφαγα άγρια πικρά χόρτα του βουνού με άφθονο λαδολέμονο, με τρατάρανε γλυκό τριαντάφυλλο κάτι μοναχοί σε ένα γραφικό μοναστήρι και ήπια γάργαρο νερό από ένα ρυάκι που έβγαινε μέσα από έναν πλάτανο και ένας ντόπιος με διαβεβαίωσε ότι είναι το πιο ελαφρύ νερό που έχω πιει ποτέ. Αυτό το τελευταίο κάπως με προβλημάτισε διότι δε θυμάμαι να έχω βαρυστομαχιάσει ποτέ από νερό και σας διαβεβαιώ, πίνω νερό βρύσης – κάθε βρύσης – εκτός κι αν έρθει ο ίδιος ο εμπειρογνώμονας της ΕΥΔΑΠ αυτοβούλως μέσα στην κουζίνα μου και με αποτρέψει.

Έφαγα κιόλας. Αλίμονο, θα μου πείτε, είναι γνωστό το πόσο ανοίγει η όρεξη στας εξοχάς. Η διαφορά είναι ότι η δική μου όρεξη δεν κλείνει ποτέ ώστε να αναγκαστεί να ξανανοίξει κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Την πάω και την φέρνω ανοιχτή σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Γι’ αυτό κι εγώ την αποζημίωσα για την αφοσίωση της, προσφέροντας της κόκκορα κρασάτο με χυλοπίτες, μελιτζάνα σχάρας με ανθότυρο και φρέσκια σάλτσα ντομάτας, πουγκί από χειροποίητη ζύμη γεμιστό με μπιφτέκι, ντοματούλα και μυρωδικά, σύγκλινο με αυγά και κοτόπουλο με σάλτσα μαστίχας. Και μετά πήγα και σκαρφάλωσα μια πλαγιά χωρίς να είμαι σίγουρη αν το έκανα από τύψεις για την θερμιδική κραιπάλη που προηγήθηκε ή από ανάγκη να έρθω λίγο πιο κοντά στη φύση.

Φυσικά αποχώρησα από τα βουνά φορτωμένη με προμήθειες. Παξιμαδάκια με ντομάτα και ρίγανη, όσπρια που μου τα παίνεψαν τόσο πολύ, ντόπιοι και μη, χειροποίητες χυλοπίτες και ένα λικέρ τριαντάφυλλο. Και μιας και τα όσπρια είναι εξαίρετης ποιότητας, αποφάσισα να τα μαγειρέψω αλλιώς για να τα τιμήσω δεόντως. Το αποτέλεσμα ήταν ιδιαίτερα νόστιμο και σας το παρουσιάζω στη συνέχεια αφού πρώτα σας διευκολύνω με 2 tips.

Tip 1: Φροντίζουμε να βρούμε ένα καλόβουλο & εξυπηρετικό άνθρωπο να μας πλύνει τις 3 κατσαρόλες. Αν δε μας βρίσκεται κάποιος εύκαιρος, δωροδοκούμε κάποιον γείτονα. Σε κάθε περίπτωση, εμείς αρνούμαστε να ασχοληθούμε με τις βρώμικες κατσαρόλες. Όσο πιο μπλαζέ το ύφος, τόσο πιο πειστικό το επιχείρημα «έκανα παπάδες στη κουζίνα, τώρα αφήστε με να απολαύσω τη δόξα μου»!

Tip 2: Η αρχική μου επιλογή δεν ήταν το μπέικον, ήταν το chorizo, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα να βρω. Παρόλα αυτά, πιστεύω ακράδαντα ότι θα του ταίριαζε εξαιρετικά και ο σολωμός. Αυτόν πρόλαβα να τον βρω. Αλλά ήταν ακριβός και του αντιστάθηκα. Την προηγούμενη βδομάδα καβουρόψυχα, αυτή τη βδομάδα σολωμός, σε λίγο θα αντικαταστήσω και το ψωμί με παντεσπάνι και η ισχυρή παιδική μου πεποίθηση ότι είμαι πριγκίπισσα επιτέλους θα αποκτήσει σάρκα και οστά.




Υλικά:

·          300 γρ. ψιλές φακές
·          ½ λίτρο νερό
·          1 κύβο knorr, ζωμό κοτόπουλου
·          1 μεγάλο καρότο, πολύ ψιλοκομμένο
·          1 κόκκινη πιπεριά κέρατο, κομμένη σε λωρίδες
·          1 μεσαίου μεγέθους κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
·          1 σκελίδα σκόρδου ψιλοκομμένη
·          500 γρ. μικρά λευκά φρέσκα μανιτάρια , ψιλοκομμένα
·          Μία χούφτα αποξηραμένα μανιτάρια porcini
·          3 κ.σ. ελαιόλαδο
·          1 κ.σ βούτυρο
·          3 κ.σ. ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό
·          ½ λεμόνι, το χυμό του
·          5 – 10 φέτες μπέικον, ανάλογα με το πόσο μερακλήδες είμαστε!
·          Αλάτι & πιπέρι


Οδηγίες:

·          Αρχικά βράζουμε τις φακές σε άφθονο νερό για 10’, νερό το οποίο στη συνέχεια πετάμε. Στη συνέχεια, σε κατσαρόλα βάζουμε το ½ λίτρο νερό και τον κύβο knorr, το φέρνουμε σε βρασμό, ρίχνουμε μέσα στις φακές και χαμηλώνουμε την ένταση. Αφήνουμε τις φακές να σιγοβράσουν, για τουλάχιστον 30’-35’, έχοντας το νου μας να μη κολλήσουν οι φακές και να υπάρχει πάντα λίγο νεράκι στην κατσαρόλα.
·          Εν τω μεταξύ, σε άλλη κατσαρόλα, τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι στο λάδι για λίγα λεπτά μέχρι να μαραθεί και προσθέτουμε το σκόρδο, τα μανιτάρια, το καρότο και την πιπεριά. Μαγειρεύουμε όλα τα υλικά για 7’-8’ μέχρι να είναι έτοιμα τα μανιτάρια. Αποσύρουμε από τη φωτιά, αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε και το χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε να πάει παντού. Προσθέτουμε το μείγμα στις φακές και ανακατεύουμε.
·          Εν συνεχεία, σε τηγανάκι τσιγαρίζουμε το μπέικον, είτε ψιλοκομμένο είτε σε φέτες, και γαρνίρουμε τις φακές.




Enjoy!

2 comments:

  1. Οι φακές πραγματικά "αλλιώς"! Θα το δοκιμάσουμε σίγουρα.

    PS: Αγαπώ ημερολόγιο κουζίνας με πινελιές γνήσιας σαρκαστικής αυτοκριτικής!!!!

    ReplyDelete
  2. Σ' ευχαριστώ πολύ! Ο αυτοσαρκασμός είναι πάντα μια καλή "συνταγή" επιβίωσης ;)

    ReplyDelete