....διότι έφτιαξα ψωμί! Και ζύμωσα και φούρνισα, σας λέω!
Και όχι μόνο ένα, αλλά τρία ολόκληρα καρβέλια. Γιατί δεν ανακαλύπτει επιτέλους
κάποιος τα ταλέντα μου να με στείλει σούμπιτη σε μια Παριζιάνικη Patisserie, να φουρνίζω pastries, να ντεκοράρω cupcakes και να χρωματίζω macarons όλη μέρα;
Εντάξει, δεν ήμουν μόνη μου στη κουζίνα. Είχα και βοηθό.
Εντάξει, δεν είχα βοηθό. Ήμουν ο βοηθός.
Βοηθός με την ευρεία έννοια. Ξέρετε, αυτός ο ενοχλητικός
τύπος που κάθεται δίπλα στην αυθεντία και με φορτικό τρόπο προσπαθεί να
αποσπάσει πληροφορίες και να απομνημονεύσει τεχνοτροπίες. Κυρίως έκανα ασταμάτητες ερωτήσεις, έβγαζα
άναρθρες κραυγές ενθουσιασμού για το πόσο μπορεί να φουσκώσει μια ζύμη, μπλεκόμουν στα πόδια της, ζύμωνα με
ζήλο και καμάρι λες και είχα μόλις ανακαλύψει πως τετραγωνίζεται ο κύκλος και
τύλιγα τις ζύμες μέσα σε κουβερτούλες με
φροντίδα και προδέρμ. Ευτυχώς, η αυθεντία τυχαίνει να είναι και μαμά μου οπότε
και δεν της πήγαινε η καρδιά να με διώξει από τον χώρο, αν και φοβάμαι ότι
ακόμα αναρωτιέται πού να έχουν κρύψει οι εξωγήινοι την πραγματική της κόρη. Πρέπει να είχε εγκαταλείψει εδώ και πάνω από
μια δεκαετία την ελπίδα να δει το σπλάχνο της να ανακατεύεται με κατσαρόλες και
τώρα που με βλέπει να είμαι ένα βήμα πριν εγκαταστήσω ράντζο στη κουζίνα για να
κερδίζω χρόνο κάπως αποπροσανατολίζεται η γυναίκα.
Τέλος καλό, όλα καλά. Αυτή η συνεργασία στέφθηκε με
απόλυτη επιτυχία, οι φραντζόλες κατασπαράχθηκαν κι γω έκανα άνοιγμα και στην αρτοποιία. Κι αυτή είναι ακόμα η αρχή.....;)
Γιατί; Διότι τον τελευταίο καιρό, μια ιδέα τριβελίζει το
μυαλό μου που θα ανεβάσει τα επίπεδα δυσκολίας στο προσωπικό μαγειρικό μου στοίχημα. Σκέφτομαι
να επεκταθώ σε νέες κουζίνες, το οποίο φυσικά θα απαιτεί και μελέτη πέρα από μεράκι
και χρόνο, άπειρο το πρώτο και περιορισμένο το δεύτερο. Εφικτός ο στόχος, θέλω
να πιστεύω. Διασκεδαστικός σίγουρα, πάντως. Ίσως μια φορά το μήνα, ή δυο....ιδέες
και προτάσεις παραπάνω από ευπρόσδεκτες έως και απαραίτητες! Share
your thoughts J
Υλικά:
· 1 φακελάκι ξηρή μαγιά στιγμής
· 1 kg αλεύρι ολικής αλέσεως
· 3 κ.σ. ελαιόλαδο
· 1 κ.γ. ζάχαρη
· 2 φλ. του καφέ χλιαρό νερό
· Αλάτι κατά βούληση
* Μία κούπα ξηρούς καρπούς της προτίμησής μας και μία κούπα ψιλοκομμένες λιαστές ντομάτες και ελιές για να γεμίσουμε τα δύο από τα 3 καρβελάκια μας!
* Μία κούπα ξηρούς καρπούς της προτίμησής μας και μία κούπα ψιλοκομμένες λιαστές ντομάτες και ελιές για να γεμίσουμε τα δύο από τα 3 καρβελάκια μας!
Οδηγίες:
·
Επιλέγουμε
μια λεκάνη λίγο βαθιά γιατί το ζυμάρι θα φουσκώσει. Ρίχνουμε μέσα το ελαιόλαδο,
τη μαγιά και τη ζάχαρη. Με μεγάλη προσοχή, αρχίζουμε να ρίχνουμε εναλλάξ το
αλεύρι και το νερό με το ένα χέρι και να ζυμώνουμε με το άλλο μέχρι να γίνει
μια μαλακή ζύμη. Συνήθως περισσεύει λίγο αλεύρι από το 1 kg. Όταν η ζύμη σταματάει να κολλάει
στα χέρια μας, είναι έτοιμη.
·
Ακολουθεί
μητρική αγάπη και τρυφερότητα. Σκεπάζουμε τη λεκάνη με αλουμινόχαρτο και την
τυλίγουμε μέσα σε μια κουβερτούλα. Αφήνουμε τη ζύμη να κοιμηθεί για 1 ώρα για
να φουσκώσει.
·
Μετά
από μια ώρα βγάζουμε τη ζύμη και την χωρίζουμε σε τρία όμοια κομμάτια . Εμείς
φτιάξαμε με αυτόν τον τρόπο 3 διαφορετικά ψωμάκια μήκους περίπου 22 εκ. Το ένα
το αφήσαμε σκέτο , το δεύτερο το γεμίσαμε με ξηρούς καρπούς (σποράκια,
φουντούκια, σταφίδες και ότι άλλο θέλετε) και το τρίτο, το αγαπημένο μου, το
γεμίσαμε ψιλοκομμένες ελιές και λιαστές ντομάτες.
·
Αφού
ζυμώσουμε ξανά καλά τα τρία διαφορετικά ζυμάρια μας όπου έχουμε ενσωματώσει τα
αντίστοιχα υλικά, τα απλώνουμε μέσα σε λαδωμένα μακρόστενα φορμάκια
(γύρω στα 22 εκ.), τα ξανασκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και τα ξανατυλίγουμε στην
κουβερτούλα για μία ώρα.
·
Όταν
περάσει η μία ώρα, βάζουμε τα φορμάκια σε προθερμασμένο στους 200 βαθμούς
φούρνο για 45’ το πολύ.
·
Τέλος,
τα βγάζουμε από το φούρνο και τα σκεπάζουμε με μια πετσετούλα για λίγη ώρα ώστε
να φύγει η υγρασία, και να γίνει η κόρα μας τραγανιστή.
Enjoy!