Thursday 27 February 2014

Η Μεταμφιεσμένη Πατατοσαλάτα

Η Μεταμφιεσμένη Πατατοσαλάτα



Μέσα στο κλίμα των ημερών σήμερα. Ή, αλλιώς, για να σας βοηθήσω να διαβάσετε πίσω από τις λέξεις, θυμάστε κάτι Μεγάλα Σάββατα, όταν ήμασταν παιδιά, που βαφτίζαμε το κόκκινο αυγό ‘παντζάρι’ και το καταβροχθίζαμε όταν δεν μας έβλεπε κανένας παρά μόνο ο Θεός; Το οποίο, βέβαια, είναι και κάπως αντιφατικό γιατί, όσο να πεις, από τον Θεό δε θα έπρεπε να το κρύψουμε κατά κύριο λόγο; Η γιαγιά μας, φαντάζομαι, θα το έπαιρνε πιο ελαφρά αν μας έπιανε μπουκωμένους με ένα πασχαλινό αυγό πίσω από το πλυσταριό.  Τι εννοείται δε σας έχει συμβεί ποτέ? Ούτε εμένα, κάποιος γνωστός γνωστού μου μου είχε πει την ιστορία ένα βράδυ που ‘βρεχε, που ‘βρεχε μονότονα! ;)

Σήμερα, λοιπόν, θα μιλήσουμε για μια θερμιδοβόμβα. Για μία σαλάτα που μόνο σαλάτα δεν είναι. Για μια αποκριάτικη σαλάτα. Είναι κάτι βράδια, σαν το χθεσινό, που διαδέχονται κάτι μέρες, σαν τη χθεσινή, που η ζωή δε σου αφήνει περιθώρια επιλογής και το ξέρεις καλά ότι όσο και να αντισταθείς, στο τέλος θα κάνεις γουρουνιά. Γι’αυτό, φίλοι μου, κάντε τη γουρουνιά με το κεφάλι ψηλά και αφήστε την ψυχολογία του ηττημένου για μια άλλη μέρα, κάπου μακρυά στο μέλλον, λογικά την μέρα που οι αιματολογικές εξετάσεις θα δείξουν ανεβασμένα τριγλυκερίδια και χοληστερίνη. Μέχρι τότε, ξεσαλώστε! Στη τελική, απόκριες έχουμε, κούλουμα έρχονται, αποθηκεύστε λίγο λίπος!


Υλικά:

·          6 μεγάλες πατάτες, κομμένες σε 3 κομμάτια έκαστη
·          4 χωριάτικα λουκάνικου κοτόπουλου, κομμένα σε χοντρές φέτες
·          1 κόκκινη πιπεριά κέρατο, κομμένη σε χοντρές λωρίδες

Για τη σως:

·          3 κ.σ. μαγιονέζα
·          2 κ.σ μουστάρδα
·          3 κ.σ. στραγγιστό γιαούρτι
·          1 κ.κ. ξύδι βαλσάμικο (εγώ έχω ένα με μέλι, θεσπέσιο)
·          1 χούφτα ψιλοκομμένος μαϊντανός
·          1 πρέζα πάπρικα
·          Αλάτι & πιπέρι, κατά βούληση


Οδηγίες:

·          Βάζουμε τις πατάτες σε νερό που κοχλάζει για 10’-15’, ανάλογα πόσο βρασμένες τις θέλουμε στο τέλος. Στη συνέχεια προσθέτουμε τα λουκάνικα και τις πιπεριές και βράζουμε όλα τα υλικά για άλλα 10’.
·          Στο μπλέντερ χτυπάμε όλα τα υλικά για τη σως.
·          Στραγγίζουμε πατάτες, λουκάνικα και πιπεριές και τις αδειάζουμε σε μια σαλατιέρα. Ναι, τα μπολάκια μας μάραναν τώρα, λες και δεν έχουμε ήδη πέσει πολύ χαμηλά, το μικρό πιάτο θα μας σώσει! Ρίχνουμε από πάνω και τη σως και όλα είναι έτοιμα!

Tip: Φροντίστε να ετοιμάσετε τη σως αφού θα έχουν βράσει τα «σαλατικά» διότι υπάρχει πάρα πολύ υψηλό ρίσκο να τη φάτε με ένα κουταλάκι σκέτη!




Enjoy!

Tuesday 25 February 2014

Οι Φακές Αλλιώς

Οι Φακές Αλλιώς




Που λέτε έφυγα και επέστρεψα. Δριμύτερη. Θα φταίει που γέμισαν τα πνευμόνια μου καθαρό οξυγόνο. Πήγα στη φύση για 3 μέρες και άφησα πίσω μου την αγαπημένη τσιμεντούπολη. Φωτοσύνθεσα μαζί με τις πρώτες ανθισμένες αμυγδαλιές, έφαγα άγρια πικρά χόρτα του βουνού με άφθονο λαδολέμονο, με τρατάρανε γλυκό τριαντάφυλλο κάτι μοναχοί σε ένα γραφικό μοναστήρι και ήπια γάργαρο νερό από ένα ρυάκι που έβγαινε μέσα από έναν πλάτανο και ένας ντόπιος με διαβεβαίωσε ότι είναι το πιο ελαφρύ νερό που έχω πιει ποτέ. Αυτό το τελευταίο κάπως με προβλημάτισε διότι δε θυμάμαι να έχω βαρυστομαχιάσει ποτέ από νερό και σας διαβεβαιώ, πίνω νερό βρύσης – κάθε βρύσης – εκτός κι αν έρθει ο ίδιος ο εμπειρογνώμονας της ΕΥΔΑΠ αυτοβούλως μέσα στην κουζίνα μου και με αποτρέψει.

Έφαγα κιόλας. Αλίμονο, θα μου πείτε, είναι γνωστό το πόσο ανοίγει η όρεξη στας εξοχάς. Η διαφορά είναι ότι η δική μου όρεξη δεν κλείνει ποτέ ώστε να αναγκαστεί να ξανανοίξει κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Την πάω και την φέρνω ανοιχτή σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Γι’ αυτό κι εγώ την αποζημίωσα για την αφοσίωση της, προσφέροντας της κόκκορα κρασάτο με χυλοπίτες, μελιτζάνα σχάρας με ανθότυρο και φρέσκια σάλτσα ντομάτας, πουγκί από χειροποίητη ζύμη γεμιστό με μπιφτέκι, ντοματούλα και μυρωδικά, σύγκλινο με αυγά και κοτόπουλο με σάλτσα μαστίχας. Και μετά πήγα και σκαρφάλωσα μια πλαγιά χωρίς να είμαι σίγουρη αν το έκανα από τύψεις για την θερμιδική κραιπάλη που προηγήθηκε ή από ανάγκη να έρθω λίγο πιο κοντά στη φύση.

Φυσικά αποχώρησα από τα βουνά φορτωμένη με προμήθειες. Παξιμαδάκια με ντομάτα και ρίγανη, όσπρια που μου τα παίνεψαν τόσο πολύ, ντόπιοι και μη, χειροποίητες χυλοπίτες και ένα λικέρ τριαντάφυλλο. Και μιας και τα όσπρια είναι εξαίρετης ποιότητας, αποφάσισα να τα μαγειρέψω αλλιώς για να τα τιμήσω δεόντως. Το αποτέλεσμα ήταν ιδιαίτερα νόστιμο και σας το παρουσιάζω στη συνέχεια αφού πρώτα σας διευκολύνω με 2 tips.

Tip 1: Φροντίζουμε να βρούμε ένα καλόβουλο & εξυπηρετικό άνθρωπο να μας πλύνει τις 3 κατσαρόλες. Αν δε μας βρίσκεται κάποιος εύκαιρος, δωροδοκούμε κάποιον γείτονα. Σε κάθε περίπτωση, εμείς αρνούμαστε να ασχοληθούμε με τις βρώμικες κατσαρόλες. Όσο πιο μπλαζέ το ύφος, τόσο πιο πειστικό το επιχείρημα «έκανα παπάδες στη κουζίνα, τώρα αφήστε με να απολαύσω τη δόξα μου»!

Tip 2: Η αρχική μου επιλογή δεν ήταν το μπέικον, ήταν το chorizo, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα να βρω. Παρόλα αυτά, πιστεύω ακράδαντα ότι θα του ταίριαζε εξαιρετικά και ο σολωμός. Αυτόν πρόλαβα να τον βρω. Αλλά ήταν ακριβός και του αντιστάθηκα. Την προηγούμενη βδομάδα καβουρόψυχα, αυτή τη βδομάδα σολωμός, σε λίγο θα αντικαταστήσω και το ψωμί με παντεσπάνι και η ισχυρή παιδική μου πεποίθηση ότι είμαι πριγκίπισσα επιτέλους θα αποκτήσει σάρκα και οστά.




Υλικά:

·          300 γρ. ψιλές φακές
·          ½ λίτρο νερό
·          1 κύβο knorr, ζωμό κοτόπουλου
·          1 μεγάλο καρότο, πολύ ψιλοκομμένο
·          1 κόκκινη πιπεριά κέρατο, κομμένη σε λωρίδες
·          1 μεσαίου μεγέθους κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
·          1 σκελίδα σκόρδου ψιλοκομμένη
·          500 γρ. μικρά λευκά φρέσκα μανιτάρια , ψιλοκομμένα
·          Μία χούφτα αποξηραμένα μανιτάρια porcini
·          3 κ.σ. ελαιόλαδο
·          1 κ.σ βούτυρο
·          3 κ.σ. ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό
·          ½ λεμόνι, το χυμό του
·          5 – 10 φέτες μπέικον, ανάλογα με το πόσο μερακλήδες είμαστε!
·          Αλάτι & πιπέρι


Οδηγίες:

·          Αρχικά βράζουμε τις φακές σε άφθονο νερό για 10’, νερό το οποίο στη συνέχεια πετάμε. Στη συνέχεια, σε κατσαρόλα βάζουμε το ½ λίτρο νερό και τον κύβο knorr, το φέρνουμε σε βρασμό, ρίχνουμε μέσα στις φακές και χαμηλώνουμε την ένταση. Αφήνουμε τις φακές να σιγοβράσουν, για τουλάχιστον 30’-35’, έχοντας το νου μας να μη κολλήσουν οι φακές και να υπάρχει πάντα λίγο νεράκι στην κατσαρόλα.
·          Εν τω μεταξύ, σε άλλη κατσαρόλα, τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι στο λάδι για λίγα λεπτά μέχρι να μαραθεί και προσθέτουμε το σκόρδο, τα μανιτάρια, το καρότο και την πιπεριά. Μαγειρεύουμε όλα τα υλικά για 7’-8’ μέχρι να είναι έτοιμα τα μανιτάρια. Αποσύρουμε από τη φωτιά, αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε και το χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε να πάει παντού. Προσθέτουμε το μείγμα στις φακές και ανακατεύουμε.
·          Εν συνεχεία, σε τηγανάκι τσιγαρίζουμε το μπέικον, είτε ψιλοκομμένο είτε σε φέτες, και γαρνίρουμε τις φακές.




Enjoy!

Thursday 20 February 2014

Το Πρασοσέλινο της Τσικνοπέμπτης

Το Πρασοσέλινο της Τσικνοπέμπτης




Όχι, ο τίτλος δεν είναι παραπλανητικός ούτε σαρκαστικός. Είναι καθαρή και ανόθευτη περίπτωση τραγικής ειρωνίας. Διότι όταν καθόμουν περιχαρής το σαββατοκύριακο και εφτιαχνα το μαγειρικό πρόγραμμα της βδομάδας, πραγματικό και ψηφιακό, πέρασα στα ψιλά γράμματα τον ερχομό της μεγάλης αυτής γιορτής της χοληστερίνης. Κακώς, θα μου πείτε, αλλά ο ενθουσιασμός του πρωτάρη είναι επιστημονικά αποδεδειγμένος όρος! Ή και όχι. J

Όπως και να ‘χει, αν ο άνθρωπος είναι ευέλικτος και προσαρμοστικός σε όλα βρίσει λύση. Και όταν η λύση αυτή περιλαμβάνει μια ζουμερή χοιρινή μπριζόλα δίπλα σε ένα λεμονάτο πρασοσέλινο, όλοι είμαστε ευχαριστημένοι. Και εμείς και ο ταβερνιάρης και η μαμά μας που μας έλεγε να μην πετάμε ποτέ φαγητό (οι δικές σας μαμάδες δηλαδή, γιατί η δική μου μάζευε περιτυλίγματα από τα σοκολατάκια-του-πρέσβη-που-μας-κακομαθαίνει, σε καθημερινή βάση, πίσω από το ψυγείο.) Και πάνω από όλα το στομάχι μας που πάλι την έκανε ταράτσα. Αρκεί να μην απαιτήσει κανείς να παράγω έργο αυτή τη στιγμή γιατί αυτή η παρέλαση από κοκορέτσια και κοντοσούβλια μπροστά από το γραφείο μου, μου έχει απομυζήσει όλη μου την ενέργεια.   

Υλικά:

  • 5-6 πράσσα, κομμένα σε κομμάτια των 10 εκ. (περίπου 4 μερίδες)
  • «Ένα σέλινο αλλιώς 2 μικρά με τη ρίζα του και πολλά φύλλα και το βολβό και τον κόβουμε σαν πατάτα» ~ κατά λέξη αντιγραφή από τη συνταγή της μαμάς, ήτανε τόσο εξαιρετική πρόταση από πλευρά σύνταξης που δεν μου πήγαινε η καρδιά να επέμβω ούτε σε έναν τόνο. Δοκιμάστε το χωρίς ανάσα!
  • 4 καρότα, κομμένα σε ροδέλες
  • 2 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
  • 1/2 φλυτζάνι του τσαγιού ρύζι
  • Αλάτι & πιπέρι
  • 1 ½ λεμόνι, το χυμό του
  • 4 κ.σ. ελαιόλαδο
  • Μαϊντανός



Οδηγίες:

  • Βάζουμε το λάδι σε κατσαρόλα να ζεσταθεί και ρίχνουμε μέσα τα πράσσα. Τα φέρνουμε μερικές γύρες απαλά να λαδωθουν παντού και μόλις αρχίσουν να μαραίνονται προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά ΕΚΤΟΣ από το ρύζι και το χυμό λεμονιού και επαναλαμβάνουμε το ανακάτεμα μέχρι να λαδωθούν και τα υπόλοιπα υλικά.
  • Προσθέτουμε το ανάλογο νερό και μόλις πάρει μια βράση προσθέτουμε το ρύζι και το χυμό λεμονιού και χαμηλώνουμε την ένταση στο μισό. Το φαγητό είναι έτοιμο μόλις είναι έτοιμο το ρύζι.
  • Ναι, αυτό ήταν όλο κι όλο. Μένει να σερβίρουμε!

Tip: Ανάλογα με το προσωπικό μας γούστο μπορούμε να βάλουμε λιγότερο ή περισσότερο ρύζι. Απλά προσέχουμε να προσαρμόζουμε ανάλογα και το νερό!



Enjoy!

Tuesday 18 February 2014

Μπακαλιάρος Πλακί της Λένας

Μπακαλιάρος Πλακί της Λένας




...Σε συνέχεια της χτεσινής ανάρτησης και όπως σας υποσχέθηκα, σήμερα στο ψηφιακό τραπέζι μας φιλοξενούμε μια άκρως μεσογειακή συνταγή με ένα κατεξοχήν ψάρι του ανοιχτού ωκεανού σε έναν εκρηκτικό συνδυασμό που φωνάζει ελληνικό μαμαδίστικο καλοκαιρινό φαΐ μετά από μια ανέμελη μέρα στη θάλασσα και μία ελαφριά ηλίαση που τότε ονομάζαμε μεσημεριανή ντάγκλα! Όπως θα καταλάβατε αυτό το απότομο καλοκαίρι κάπως με έχει αποδιοργανώσει, φοβάμαι μη κάνω καμιά τρέλα και καταλήξω με κανένα βαρύ συνάχι μέσα στη καρδιά του καλοκαιρινού χειμώνα μας.

Και σαν να μην έφτανε αυτός ο ήλιος και η ζέστη, ανακάλυψα τυχαία σήμερα τον Τσέλιο. Ποιος είναι ο Τσέλιος? Ο Τσέλιος είναι ο δημιουργός του μπουγατσάν  τη μισή μπουγάτσα – μισό κρουασάν, το οποίο σύμφωνα με τον εμπνευστή είναι ‘Ένα γλυκό ποίημα με χειροποίητη σφολιάτα και μυστική ζεστή κρέμα μπουγάτσας, που σερβίρεται με ζάχαρη, κανέλα και φιστίκι Αυγινής’ . Και κάπως έτσι θυμήθηκα πόσο πολύ μου έλειψε η Θεσσαλονίκη, ειδικά όταν μπαίνει η άνοιξη. Ως φυσικό αποτέλεσμα αυτής της νοσταλγίας, διάβασα σχεδόν μονορούφι όλα τα άρθρα της στήλης ‘ΤΡΕΧΑ ΤΣΕΛΙΟ’ του City Guide της Lifo και μέσω των εικόνων και των περιγραφών της πολυαγαπημένης μου αυτής πόλης βρέθηκα ξανά εκεί έστω και νοητά. Με την ελπίδα σύντομα να βρεθώ εκεί και σωματικά! Πάντως δηλώνω μεγάλη φαν της στήλης και σχεδιάζω να μη χάσω ούτε άρθρο στο εξής. Και ενημερώνω  ότι όταν έρθω Θεσσαλονίκη, θα ‘ρθω Τσέλιο στο Estrella να σε βρω να φάμε τηγανητό ζαμπονάκι με ζυμαρικά! J   

Υλικά:

  • 2 κατεψυγμένοι ακέφαλοι μπακαλιάροι ~ περίπου 4 μερίδες
  • 1 κιλό ξερά κρεμμύδια, χοντροκομμένα σε ροδέλες
  • 3 καρότα, κομμένα σε ροδέλες
  • 5 μέτριες πατάτες
  • 1 μεγάλη κόκκινη πιπεριά φλωρίνης, ψιλοκομμένη
  • Ένα φλιτζάνάκι ψιλοκομμένο μαϊντανό
  • 3 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
  • 4 κ.σ. ελαιόλαδο
  • 250 γρ. σάλτσα ντομάτας
  • Αλάτι & πιπέρι
  • ½ πρέζα κόκκινο γλυκό πιπέρι


Οδηγίες:

  • Βάζουμε το λάδι σε κατσαρόλα και μόλις κάψει ρίχνουμε τα κρεμμύδια και τα σκόρδα. Όταν μαραθούν προσθέτουμε την πιπεριά, τα καρότα και τις πατάτες. Τα φέρνουμε μερικές γύρες να λαδωθούν καλά και ρίχνουμε τη σάλτσα ντομάτας και τα μπαχαρικά (εκτός του μαϊντανού) και λίγο νεράκι για να μη μας κολλήσει και τα αφήνουμε να μαγειρευτούν σε μέτρια φωτιά για περίπου μισή ωρίτσα.
  • Αφού μισομαγειρευτούν τα λαχανικά και αφού έχουμε καθαρίσει το ψάρι από λέπια και εντόσθια, τοποθετούμε το ψάρι σε ταψί και ρίχνουμε από πάνω όλο το περιεχόμενο της κατσαρόλας φροντίζοντας η σαλτσούλα να καλύψει καλά τα ψάρια μας.
  • Ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 200οC φούρνο για περίπου μισή ωρίτσα, ανάλογα με το φούρνο. Μόλις βγάλουμε το ταψί από το φούρνο, πασπαλίζουμε με τον φρέσκο ψιλοκομμένο μαιντανό και σερβίρουμε!





Enjoy!  

Monday 17 February 2014

Κριθαρώτο Θαλασσινών

Κριθαρώτο Θαλασσινών





Αυτό το Σαββατοκύριακο είχαμε φιλοξενούμενους. Στην Αθήνα, στο σπίτι, στην κουζίνα και, κατ’επέκταση, στο blog. Με αυτή τη χρονολογική σειρά! Κι έχω κουίζ για εύκολους λύτες: ποια κατηγορία φιλοξενούμενων όταν έρχονται σπίτι μας, μας κάνουν το τραπέζι? Θα σας απαντήσω διπλωματικά: η ίδια κατηγορία φιλοξενούμενων που τραβάει τους καναπέδες, τσεκάρει με το δάχτυλο τα σοβατεπιά και μπορεί με γυμνό μάτι να τρέξει μαθηματικούς αλγόριθμους που υπολογίζουν με ακρίβεια στα όρια του στατιστικού λάθους πότε ήταν η τελευταία φορά που έπιασες στα χέρια σου ξεσκονόπανο. Και εσύ αντί να θιχτείς, παραδίδεις με συγκίνηση τη σφουγγαρίστρα όπως παραδίδει το στέμμα η παλιά φιναλίστ καλλιστείων στη νέα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η εκκολαπτόμενη νοικοκυρά στην έμπειρη!

Θεέ μου, τί εισαγωγή ήταν αυτή για να πω απλά και μόνο ότι ήρθαν οι γονείς μου στην Αθήνα! Και φυσικά αλληλοτραπεζωθήκαμε με κοινή θεματολογία τη «Θάλασσα» ως μια ωδή στο πρόωρο καλοκαίρι του φετινού χειμώνα. Σήμερα λοιπόν σας έχω μια συνταγή δικής μου εμπνεύσεως που δοκιμάστηκε και εγκρίθηκε από αυστηρούς κριτές και μεγάλους λάτρεις της μεσογειακής κουζίνας, τους γονείς μου. (Βέβαια, ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, είμαι αίμα τους άρα πιθανότατα να εγκρίνανε τα πάντα.) Και αύριο ακολουθεί ο «μπακαλιάρος πλακί της Λένας». Εξαιρετικός!


      Υλικά:

  • 250 γρ. χοντρό κριθαράκι
  • 10 καθαρισμένες μεγάλες γαρίδες κατεψυγμένες  (ή 20 μικρές ανάλογα με το αισθητικό αποτέλεσμα που θέλει να πετύχει ο καθένας)
  • 20-30 καθαρισμένα κατεψυγμένα μύδια
  • Ένα πακετάκι έτοιμη καβουρόψυχα
  • 1 κόκκινη και 1 πράσινη πιπεριά, ψιλοκομμένες
  • 1 φρέσκο κρεμμυδάκι, ψιλοκομμένο
  • 2 μικρά ξερά κρεμμύδια, ψιλοκομμένα
  • 2 κ.σ. φρέσκο ψιλοκομμένο άνηθο
  • 2 ώριμες ντομάτες τριμμένες
  • 1 κ.σ. πελτέ ντομάτας
  • 4 κ.σ. ελαιόλαδο
  • ½ ποτήρι λευκό ξηρό κρασί

Οδηγίες:

·         Σε ένα μικρό κατσαρολάκι ζεσταίνουμε νερό σε χαμηλή θερμοκρασία και ρίχνουμε μέσα τις γαρίδες και τα μύδια. ΠΡΟΣΟΧΗ: βάζουμε αρκετό νερό διότι από αυτό το νερό θα ρίχνουμε λίγο λίγο στο κριθαράκι ώστε να δέσουν τα υλικά και να γίνει κριθαρώτο. Εξού και η χαμηλή ένταση, δε θέλουμε να μας εξατμιστεί κατά τη διάρκεια.
·      Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, κατά προτίμηση αντικολλητική, τσιγαρίζουμε στο λάδι το φρέσκο και το ξερό κρεμμυδάκι μέχρι να μαλακώσουν. Στη συνέχεια προσθέτουμε τις πιπεριές μέχρι να μαλακώσουν κι αυτές και ρίχνουμε μέσα τις ντομάτες και τον πελτέ.
·       Προσθέτουμε το κριθαράκι, χαμηλώνουμε λίγο την ένταση, ανακατεύουμε μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά και σβήνουμε με το κρασί. Μόλις το αλκοόλ εξατμιστεί προσθέτουμε λίγο από το νερό που βράζουμε τις γαρίδες και τα μύδια. Ανακατεύουμε μέχρι να απορροφηθούν και προσθέτουμε κι άλλο νερό. Επαναλαμβάνουμε μέχρι να μαγειρευτεί το κριθαράκι και να δέσουν τα υλικά, περίπου 15’-20’. Εκεί γύρω στο 10’ ρίχνουμε στο κριθαράκι και τα μύδια με τις γαρίδες. (ΠΡΟΣΟΧΗ: όσο φύγατε από τη κουζίνα φύγατε. Σε αυτό το στάδιο, ανακατεύετε απαλά συνέχεια γιατί το κριθαράκι κολλάει πολύ εύκολα, όπως ανακάλυψα βιωματικά και με τον άσχημο τρόπο πριν 5 χρόνια όταν για εντελώς αψυχολόγητους λόγους επιχείρησα να μαγειρέψω κριθαράκι σε ένα μπρίκι. Αχ, αυτή η άγνοια κινδύνου της νιότης!)
·         Σβήνουμε το μάτι, προσθέτουμε τον άνηθο, την καβουρόψυχα και λίγο πιπέρι και ανακατεύουμε. Προσωπικά απέφυγα το αλάτι γιατί τα θαλασσινά και η καβουρόψυχα είναι αρκετά αλμυρά από μόνα τους.
·       Αφήνουμε την κατσαρόλα για 5’-10’ πάνω στο σβησμένο μάτι για να απορροφηθούν και τα τελευταία υγρά. Σερβίρουμε ζεστό και αχνιστό!



Enjoy!



Friday 14 February 2014

Πικάντικη Ντοματο-κοτόσουπα

Πικάντικη Ντοματο-κοτόσουπα
&
1ο Bazaar Βιβλίου Μαγειρικής και Ζαχαροπλαστικής



  
Έχω θεσπίσει μία παράδοση τον τελευταίο καιρό, την Κοτοπέμπτη. Πρέπει να έγινε τυχαία αλλά κάνοντας μια γρήγορη αναδρομή στο φετινό χειμώνα, διαπιστώνω μια μαθηματική ακολουθία που περιλαμβάνει εμένα στην κουζίνα να μαρινάρω φιλέτα κοτόπουλου κάθε Πέμπτη βράδυ. Κανένα άλλο βράδυ της βδομάδας δεν είναι τόσο προδιαγεγραμμένο.  

Ειδικά χτες, όμως, ξεπέρασα τον εαυτό μου καθώς έτυχε να είμαι μόνη στο σπίτι και όπως θα καταλαβαίνετε όταν δεν υπάρχει απαιτητικό κοινό υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και η χειρότερη εκδοχή είναι να καταλήξεις να τρως σκέτο γιαούρτι στις 12 τα μεσάνυχτα με τα αποδεικτικά στοιχεία του αποτυχημένου εγχειρήματος να φιγουράρουν στον κάδο. Την επόμενη μέρα πετάς τα σκουπίδια και “whatever happens in Vegas, stays in Vegas.”

Για καλή μου τύχη βέβαια, δημιουργήθηκε ένα πολύ υγιεινό και νόστιμο πιάτο, ιδανικό comfort food για χειμωνιάτικα βράδια, το οποίο θα μοιραστώ μαζί σας ευθύς αμέσως με μεγάλη μου χαρά.



Υλικά:

  • 2 φιλέτα κοτόπουλο
  • 4 μεγάλες ώριμες ντομάτες, ψιλοκομμένες με τη φλούδα & τα σποράκια
  • 1 κ.σ. πελτέ ντομάτας, πολύ συμπυκνωμένο
  • 3 κ.σ. ελαιόλαδο
  • 1 μετρίου μεγέθους κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
  • 1 κεφ. σκόρδο, ψιλοκομμένο
  • 5 λιαστές ντομάτες, ψιλοκομμένες
  • 2 φλιτζάνια ζωμό λαχανικών
  • 1 κ.γ. μέλι
  • 1 κεσεδάκι γιαούρτι
  • 1 κ.σ. ξερό θυμάρι
  • 1 κ.γ. πιπέρι καγιέν
  • Αλάτι

Οδηγίες:

·         Βάζουμε τα φιλέτα με ελάχιστο ελαιόλαδο στο φούρνο, στο γκριλ, και τα ξεχνάμε εκεί για μια ώρα, γυρίζοντας τα μία φορά.
·         Σε κατσαρόλα τσιγαρίζουμε στο ελαιόλαδο το κρεμμυδάκι και το σκόρδο για 5’ μέχρι να καραμελώσει. Προσθέτουμε τις ψιλοκομμένες ντομάτες, χαμηλώνουμε λίγο την ένταση και μαγειρεύουμε για 8’ περίπου.
·         Έπειτα, προσθέτουμε σιγά σιγά το ζωμό λαχανικών, τις λιαστές ντομάτες, το μέλι και τα μπαχαρικά και αλατοπιπερώνουμε. Το φέρνουμε σε βρασμό, χαμηλώνουμε την ένταση και σιγοβράζουμε για 15’.
·         Όταν είναι έτοιμο το αφήνουμε να κρυώσει για 5’ και προσθέτουμε το γιαούρτι. Ανακατεύουμε να ομογενοποιηθεί  το μείγμα.
·   Στο τελευταίο βήμα, ψιλοκόβουμε το μαγειρεμένο κοτόπουλο  και το ενσωματώνουμε στη σούπα. Ανακατεύουμε απαλά και σερβίρουμε ζεστό.




Enjoy!  


Υ.γ Αυτή τη στιγμή που σας γράφω είναι εν εξελίξει το 1ο Bazaar βιβλίου μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής στην Αθήνα, το οποίο θα διαρκέσει μέχρι και αύριο το βράδυ. Λαμβάνει χώρα στην Αίθουσα EXCESS (3ος όροφος), Κολοκοτρώνη 47, μόλις 5’ από το σταθμό Μοναστηράκι. Περιττό να πω πόσο ανυπομονώ να ανακαλύψω μαγειρικά διαμαντάκια σε προσιτές τιμές. Δυστυχώς θα χρειαστεί να περιμένω μέχρι αύριο το πρωί οπότε μπορώ μόνο να ελπίζω ότι δε θα εξαφανιστούν τα καλύτερα κομμάτια μέχρι τότε. Αν αργήσω, πιάστε μου θέση στην ουρά!! ;)  





Wednesday 12 February 2014

Μοσχαράκι Μπουργκινιόν

Μοσχαράκι Μπουργκινιόν



Καλά νέα! Μπορεί να ξόδεψα όλο το χθεσινό μου απόγευμα και ένα αρκετά μεγάλο μέρος από το βράδυ μου μέσα στις αναθυμιάσεις από το κρασί που σιγόβραζε στην κατσαρόλα, όμως το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό και άξιζε όλο τον κόπο! Το μοσχαράκι βγήκε λουκούμι, χαλάλι η τρίωρη σιελόρροια από τα αρώματα που ερχόταν από την κουζίνα. Διότι φανταστείτε να πεινάτε από τις 19:00 και το φαγητό να είναι έτοιμο στις 23:00 και σε όλη αυτή τη διάρκεια να μυρίζει το σπίτι σαν ορεινή παραδοσιακή ταβερνούλα.

Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου ένα χρόνο. Ήδη είχα αρχίσει να βρίσκω χαρά και δημιουργικότητα στη μαγειρική, πιο δειλά και σε πιο απλοποιημένες συνταγές στην αρχή που  όμως μέρα με τη μέρα γινόταν πιο σύνθετες και πιο χρονοβόρες. Όσο οι συνδυασμοί των υλικών γινόταν πιο πολύπλοκοι, τόσο ξεθάρρευα και άρχιζα να «πειράζω» τις συνταγές, να προσθαφαιρώ υλικά, να αλλάζω αναλογίες και ξανά από την αρχή.  Η κουζίνα μετατράπηκε σε πεδίο μάχης ουκ ολίγες φορές αλλά τουλάχιστον τίποτα δεν ανατινάχθηκε και δεν θρηνήσαμε θύματα. Ακόμα.

Τότε ήταν που μπήκε στη ζωή μου εκείνο το πρώτο στοίχημα με τον εαυτό μου, ένα στοίχημα που ακολουθήθηκε από πολλά ακόμα, κάποια εκ των οποίων βρίσκονται σε διεκπεραιωτικό στάδιο και άλλα (τα περισσότερα) σε στάδιο αναμονής. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε η ταινία Julie & Julia με την Meryl Streep στο ρόλο της Julia Child, της ταλαντούχας αυτής μαγείρισσας που σύστησε την τέχνη της Γαλλικής κουζίνας στο αμερικανικό κοινό και την Amy Adams στο ρόλο της blogger Julie Powell που έβαλε στοίχημα με τον εαυτό της να μαγειρέψει όλες τις συνταγές από το πρώτο βιβλίο της Child, Mastering the Art of French Cooking (1961), σε ένα χρόνο. Η ταινία αυτή ήταν η πρώτη ταινία που είδα μέχρι το τέλος χωρίς να αποκοιμηθώ παρά το ότι ήταν 3 τα ξημερώματα και η επόμενη μέρα ήταν εργάσιμη. Μέχρι τις 5 είχα πια βρει δύο role models. Την αυθεντική αισιοδοξία και τον ενθουσιασμό της Julia και το πείσμα, την εργατικότητα και την επικέντρωση στο στόχο της Julie. Το μόνο που χρειάζεται, τελικά, είναι να βρίσκεις πάντα χρόνο για να κάνεις αυτό που αγαπάς. Αυτός είναι ο στόχος. Όχι το τι θα αποκομίσεις στο μέλλον αλλά το πως θα βρίσκεις τρόπο & χρόνο να κάνεις αυτό που αγαπάς και να το κάνεις καλά. Όσο πιο καλά μπορείς. Υποσυνείδητα αποφάσισα ότι η στιγμή που θα καταφέρω να δημιουργήσω μια επιτυχημένη παραλλαγή του βοδινού μπουργκινιόν θα είναι η στιγμή που θα πατήσω τα πόδια μου στη γραμμή εκκίνησης. Μετά απλά θα τρέξω. Θα τρέξω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Αλλά όχι τόσο γρήγορα ώστε να μην προλαβαίνω να απολαμβάνω το τοπίο γύρω μου. Άλλωστε είπαμε, πάντα να βρίσκεις χρόνο.....


Υλικά:

·          1 κιλό μοσχάρι από σπάλα, κομμένο σε κομμάτια για κατσαρόλα
·          5 μέτριου μεγέθους κρεμμύδια
·          5 μεγάλα καρότα
·          400 γρ. λευκά μεγάλα μανιτάρια
·          3 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένο
·          2/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο
·          ½ μπουκάλι κόκκινο κρασί, ξινόμαυρο
·          1 φλιτζάνι τσαγιού κονιάκ
·          Αλάτι, πιπέρι και ξερό θυμάρι


Οδηγίες:

·          Ψιλοκόβουμε τα μισά μανιτάρια και τα μισά κρεμμύδια και αφήνουμε τα υπόλοιπα μανιτάρια ολόκληρα (χωρίς τον μίσχο) και τα υπόλοιπα κρεμμύδια κομμένες σε χοντρές φέτες. Επίσης, κόβουμε και τα καρότα σε φετούλες.
·          Σε βαθύ τηγάνι σωτάρουμε πρώτα τα καρότα στο μισό ελαιόλαδο, σε δυνατή φωτιά, για 4’. Τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε σε ένα πιάτο.
·          Στο ίδιο λάδι, σωτάρουμε τα κρεμμύδια για 3-4’ ΑΛΛΑ σε χαμηλή φωτιά. Τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε σε διαφορετικό πιάτο από τα καρότα.
·          Στο ίδιο λάδι (θα έχει απομείνει πολύ λίγο αλλά δε μας πειράζει) σωτάρουμε το κρέας για 2’-3’ και προσθέτουμε τα μανιτάρια, το σκόρδο και τα κρεμμύδια. Ανακατεύουμε συνέχεια για να μη κολλήσουν και μετά από 4’ σβήνουμε με το κονιάκ και αφήνουμε να εξατμιστεί το αλκοόλ.
·          Σε μία κατσαρόλα, ρίχνουμε το υπόλοιπο λάδι και στρώνουμε από πάνω τα καρότα. Συνεχίζουμε με μία στρώση από το κρέας με τα λαχανικά και αλατοπιπερώνουμε βάζοντας μια πρέζα ξερό θυμάρι. Συνεχίζουμε στρώση στρώση μέχρι να αδειάσει το τηγάνι. Ρίχνουμε το κρασί και αφήνουμε το φαγητό να βράσει σε πολύ χαμηλή ένταση (π.χ. 1 από 3) για 3 ώρες!


Υπομονή, το αποτέλεσμα αποζημιώνει!

Μέχρι να καταλήξω στην παραπάνω συνταγή, χρειάστηκε να διαβάσω πολλές, πάνω από δέκα.  Τελικά, η μεγαλύτερη έμπνευση και ταύτιση με τα δικά μου γούστα ήρθε από το Αθηνόραμα Umani με μια πιο μεσογειακή εκδοχή του πιάτου. Έτσι απέφυγα το βούτυρο και το μπέικον. Επίσης απέφυγα και το αλεύρι έχοντας ως στόχο να είναι λίγο πιο σουπέ το πιάτο. Παρόλα αυτά θα ήθελα κάποια στιγμή να δοκιμάσω το πρωτότυπο πιάτο του Εσκοφιέ, του πρωτοεμπνευστή της γαλλικής γαστρονομίας, που δημιούργησε αυτό το πιάτο στις αρχές του 20 ου αιώνα.




Enjoy!