Thursday 17 April 2014

Νηστίσιμη Πίτα Λαχανικών




Εν τέλει, η λύση στο πρόβλημα του αδειάσματος του ψυγείου εν όψει εορταστικής περιόδου, αποδείχθηκε ευκολότερη της αναμενόμενης. Και χωρίς να υποπέσω στο γνωστό πλέον φαύλο κύκλο όπου επιλέγω ένα υλικό που ήδη υπάρχει στη κουζίνα και χτίζω μια συνταγή πάνω σ' αυτό το υλικό, η οποία καταλήγει να απαιτεί τα μισά ράφια ενός συνοικιακού μπακάλικου. Βελτιώνομαι, αναμφισβήτητα. Το λέει και το πορτοφόλι μου. Φλέρταρα, λοιπόν, με διάφορες ιδέες, απέρριψα τις περισσότερες λόγω έλλειψης χρόνου ή υλικών, και, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της ατόπου απαγωγής, αποφάσισα να φτιάξω μία πίτα. Νηστίσιμη! Ελάτε, παραδεχτείτε το, δεν πιστεύατε ότι υπάρχει ελπίδα να μαγειρέψω κάτι νηστίσιμο! Έκανα, όμως, την ανατροπή στις καθυστερήσεις! Όχι ότι δεν υπήρξε μια εσωτερική πάλη για τη μοίρα του ανθότυρου που έμεινε να στέκει μονάχο του δίπλα σε μια μουστάρδα, αλλά, ντροπή πια, συνετίστηκα. Έστω και λίγο πριν τη λήξη.

Έχω, βέβαια, κάποια ανάμικτα συναισθήματα σχετικά με το τελικό αποτέλεσμα. Από τη μία έχω ενθουσιαστεί με την επιτυχία της γέμισης, η οποία βγήκε τόσο νόστιμη που τρώγεται άνετα και σκέτη. Από την άλλη, όμως, προβληματίστηκα ιδιαιτέρως με τα φύλλα της πίτας. Πιθανότατα να έπρεπε να είχα επιλέξει κάποιο πιο "βαρύ" φύλλο και όχι το χωριάτικο που επέλεξα. Ένα φύλλο κουρού θα κρατούσε ίσως καλύτερα μία τόσο βαριά γέμιση. Για να φτιάξω τη δική μου ζύμη, ούτε λόγος. Δεν είχα χρόνο ούτε για ανάσα χτες, μέχρι τις 2 τα ξημερώματα φούρνιζα. Παρόλα αυτά, ήταν αδύνατο να μη μοιραστώ μαζί σας τη συνταγή καθώς η γεύση της πίτας ήταν όνειρο. Και οι πιο έμπειρες μαγείρισσες θα μπορούσαν ίσως να μας δώσουν τα φώτα τους σχετικά με την πιο ταιριαστή ζύμη για μία τέτοια πίτα.

Έτσι, λοιπόν, τα λαχανικά μου δεν θα τη γλιτώσουν την εναέρια βόλτα. Τουλάχιστον όμως τους φόρεσα τα καλά τους, τα γιορτινά. Το απαιτούν οι μέρες. Και έλυσα και το πρόβλημα της πιθανής διάλυσης των κομματιών στην διάρκεια της πτήσης, μιας που δε μου βγήκε και πολύ σταθερό και συμπαγές το τελικό αποτέλεσμα, τυλίγοντας καλά το κάθε κομματάκι σε αλουμινόχαρτο και γράφοντας πάνω το όνομα του κάθε παραλήπτη με ανεξίτηλο μαρκαδόρο. Σαν δωράκια! Έτσι θα νομίζουν όλοι ότι έγινε και καλά για το εφέ. Ή και όχι. Κατά πάσα πιθανότητα, άλλωστε, οι παραλήπτες θα έχουν διαβάσει αυτό το κείμενο μέχρι να τους παραδοθεί το πακέτο. Busted!



Υλικά*:

6 φύλλα χωριάτικα -> πιθανώς λανθασμένη επιλογή, διαβάστε πάνω.
1 & 1/2 ξερό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
2 καρότα, στον τρίφτη
2 κόκκινες πιπεριές, ψιλοκομμένες
90 γρ. ελιές, κομμένες σε ροδέλες και χωρίς το κουκούτσι
19 ντοματίνια, στο μπλέντερ
25 λευκά μικρά μανιτάρια, ψιλοκομμένα
Αλάτι & πιπέρι
2 κ.σ. ελαιόλαδο
2 κ.σ. λευκό κρασί
μία χούφτα φρέσκος ψιλοκομμένος μαϊντανός

*Ο λόγος που σας δίνω τις ποσότητες με τόση λεπτομέρεια είναι διότι, χρησιμοποιώντας ένα ταψάκι 31,5 εκ. x 21,4 εκ., διαπίστωσα ότι είχα περιθώριο για λίγη περισσότερη ποσότητα. Η αναλογία των υλικών είναι σωστή αλλά αν χρησιμοποιήσετε ίδιο ταψάκι με μένα, προσθέσετε ακόμα 1/3 των ποσοτήτων που σας έχω γράψει. Αποδείχτηκε, βέβαια, ότι η συγκεκριμένη ζύμη δεν θα άντεχε περισσότερη ποσότητα ούτως ή άλλως, οπότε, σε τελική ανάλυση, η συνταγή δε ζημιώθηκε. Όπως και να 'χει, σημείωσα τα λάθη για αποφυγή μελλοντικών ατυχημάτων και για να μη σας δώσω αναξιόπιστες πληροφορίες.    




Οδηγίες:

Ξεκινάμε τσιγαρίζοντας το κρεμμύδι στο ελαιόλαδο μέχρι να μαραθεί. Προσθέτουμε τα καρότα, τις πιπεριές, τα μανιτάρια και τις ελιές και συνεχίζουμε το τσιγάρισμα. Αφού έχουν εξατμιστεί σχεδόν όλα τα υγρά, προσθέτουμε και τη ντομάτα, αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε και το μαιντανό. 
Χαμηλώνουμε λίγο την ένταση και αφήνουμε τα υλικά να σιγοβράσουν. 

Πολύ σημαντικό Tip: θέλουμε το τελικό αποτέλεσμα σχετικά στεγνό. Γι' αυτό και σιγοβράζουμε ανακατεύοντας για αρκετή ώρα, να εξατμιστούν τα υγρά αλλά να μη κολλήσουν τα υλικά μας. Δεν προσθέτουμε νερό.

Σβήνουμε με το κρασί και ανακατεύουμε λίγο ακόμα, να εξατμιστεί το αλκοόλ και να απορροφηθεί το κρασί από τα υλικά. 

Αν χρειαστεί, αφήνουμε το κατσαρολάκι στο σβησμένο μάτι για μερικά λεπτά ακόμα ώστε να εξατμιστεί πιθανή περιττή υγρασία που έχει μείνει. Εγώ το άφησα 5' αν και δεν ήταν επιτακτική ανάγκη. Περισσότερο για ασφάλεια.  

Σε λαδωμένο ταψάκι στρώνουμε τρία φύλλα χωριάτικα, τα οποία λαδώνουμε κάθε φορά πριν προσθέσουμε το επόμενο. Σε αυτό το σημείο αντιλήφθηκα ότι πιθανώς να μην "κρατήσει" η ζύμη τη γέμιση, οπότε χώρισα τη γέμιση στα δύο, άπλωσα τη μισή έβαλα ένα ακόμα φύλλο χωριάτικο από πάνω και άπλωσα την υπόλοιπη μισή γέμιση. Δεν είναι κάτι που έχω διαβάσει ή ξέρω, ήταν περισσότερο ενστικτώδης αντίδραση, η οποία φάνηκε να έχει αποτέλεσμα. 

Τα δύο φύλλα που έμειναν, τα άπλωσα από πάνω με το γνωστό τρόπο του λαδώματος του κάθε ενός. Χάραξα απαλά την επιφάνεια σε τετράγωνα κομμάτια. Δεν άλειψα την επιφάνεια με αυγό ως είθισται, καθώς το όλο νηστίσιμο εγχείρημα θα ακυρωνόταν. Λίγο, πολύ λίγο λαδάκι. 

Έβαλα την πίτα σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για 40' - 45', ανάλογα πόσο τραγανή τη θέλουμε. Την αφήνουμε να κρυώσει πριν την κόψουμε. 



Enjoy!! 

Και σε περίπτωση που δε σας "ξαναδώ" μέχρι την Κυριακή,

Καλό Πάσχα σε όλους!! <3




12 comments:

  1. Δεν ξέρω τι λες πάντως για νηστίσιμη δείχνει υπέροχη και ζουμερή η γέμιση .Η φωτογραφία με τα υλικά να ξεχειλίζουν από το φύλλο,όλα τα λεφτά .Έχω κολλήσει τη μούρη μου στην οθόνη του υπολογιστή...ΣΛΟΥΡΠ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αλέκα μου Χριστός Ανέστη, χρονια πολλά!! Και τώρα που τελείωσε η νηστεία βάλτης λίγο τυράκι και θα ξετρελαθείς απο τη γεύση!! Εξαφανίστηκε σε μια μέρα :)

      Delete
  2. Προσπαθώ να καταλάβω τι εννοεις με το δε θα κρατήσει. Ηταν πολύ γέμιση και δεν ενώθηκαν τα υλικά ώστε να είναι ένα όλη μαζί? Αν εννοεις αυτό έχει να κάνει με το ότι δεν είχε αυγό ή τυρι η κάτι που θα έδενε τη γέμιση (τα λαχανικά γλυστράνε). Πάντως και σε σφολιάτα να το έκανες το ιδιο πρόβλημα θα είχες, Δοκίμασε να το κάνεις με λαζάνια!!! Το έκανε μια φίλη λόγω νηστείας και ήταν ωραία εναλλακτική, από πάνω έκανε μια ΄΄μαιμου'' μπεσαμελ με γάλα σογιας και τα φούρνισε. Καλό Πάσχα Ματινάκι!!! Να περάσεις όμορφα και κοίτα να εμπνευστείς συνταγές γιατί τελειώνει η νηστεία!! Φιλιά Πολλά!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Να ξέρεις έδωσες τη λύση! Μάλλον η έλλειψη αυγού η τυριού/ κρέμας κτλ δε βοήθησε τα υλικά να δέσουν σφιχτά μεταξύ τους! Πάντως νοστιμότατη! Και αυτή η ιδέα που μου έδωσες με τα λαζάνια μου εχει δώσει πολύ έμπνευση!

      Ελεάννα μου, χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη! Ελπίζω να περάσετε όμορφα, να ξεκουραστήκατε, να ανανεωθήκατε και να φάγατε πολύ κατσικάκι/αρνάκι! :) χάθηκα αυτές τις μέρες, ήρθα στην οικογένεια μου και καταλαβαίνεις πως ξεχνιέσαι τέτοιες μέρες! Θα επανορθώσω όμως, άμεσα!
      Σε φιλώ :*

      Delete
    2. Αληθώς Ανέστη! Καλά ήτανε αλά πολύ κούραση, έχω κόσμο από Ελλάδα και έχω εξαφανιστεί και εγώ γιατί δε προλαβαίνω. Ήθελα να κάνω αναρτήσεις πρίν το Πάσχα και δε πρόλαβα ούτε μια. Φιλιά!

      Delete
  3. Μην απογοητευεσαι λαχανικά ειναι , εχουν νερακι απο τη φυση τους οποτε όλα τα ενδεχομενα ειναι ανοιχτα!
    Φαινεται νοστιμότατη

    mononai.blogspot.gr
    fetoula.blogspot.gr

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μαθαίνω, μαθαίνω! Και τα λάθη για να βελτιωνόμαστε είναι ;)

      Χρονια πολλά Αριάδνη!

      Delete
  4. Ωραία ιδέα Ελεανα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αυτό με τα λαζάνια και μένα μου έδωσε μπόλικη έμπνευση :)

      Delete
    2. χαχαχαχα όταν είναι για φαγητό εδώ σε μένα!!!

      Delete
  5. Πολύ νόστιμη φαίνεται η πίτα σου, Ματίνα! Σου εύχομαι Καλό Πάσχα, να περάσετε όμορφα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αν και γίνανε κάποια λαθάκια, τουλάχιστον από γεύση ήταν εξαιρετική! :)

      Χρονια πολλά, Χριστός Ανέστη! Εύχομαι να περάσατε όμορφα και να ξεκουραστήκατε!

      Delete